Betrek lerenden bij innovatie – OEB15

Nog één keer over Online Educa Berlijn. Jan Willem van den Boogert schrijft over zijn ervaringen. Opvallend: ook op hem heeft David Price indruk gemaakt.

David Price, is a educatief futurist and co-founder of ‘We Do Things Differently’, een cultuur-verander ‘company’. Hij schreef: ‘OPEN: How We’ll Work, Live and Learn In The Future’. Hij schetst daarin een toekomst waarin het steeds minder gaat om het bewijzen van competenties op grond van graden en diploma’s, maar het steeds meer draait om wat er getoond kan worden aan competenties in werk of beroepsproducten. In deze lijn, bedenk ik me dan, past een portfolio-benadering heel goed. Zo bouwen studenten materiaal op waarmee ze hun competenties zichtbaar maken beroepsproducten, reflecties en analyses. Wellicht wil een werkgever in de toekomst dit materiaal (als showcase) nog liever zien dan een diploma.

Op een vraag uit het publiek over hoe docenten overtuigd kunnen raken om mee te werken aan innovatie zei hij: ‘Betrek de lerenden bij innovatie! Wanneer een leraar ziet wat een vernieuwing aan impact heeft zal hij eerder overtuigd raken van de betekenis’. En dat herken ik. Een leraar wil natuurlijk leeruitkomsten zien, en wil daar graag aan bijdragen. Maar kan onzeker zijn bij nieuwe manieren om die stip op de horizon te bereiken: de comfort zone wordt immers niet gemakkelijk verlaten. Pas als blijkt dat het rendement hoog is bij de inzet van een onbekende werkvorm of cursusopzet wordt het ineens interessant om eigen grenzen te verkennen. Het vraagt wat. En dat is begrijpelijk. We zijn vele decennia gewend dat in educatie ontwikkelingen meestal stapsgewijs gaan, terwijl ontwikkelingen in de techniek in sprongen gaan, zo snel, zo betoogde Price. Daarbij is het de vraag hoe leraren kunnen worden gestimuleerd om de nieuwe digitale ruimte te benutten.

Een van de workshops die ik bezocht werd geleid door twee Canadese onderwijskundigen, Patty Dyur en Jennifer Lock van de Universiteit van Calgary. Ik was ‘getriggerd’ door de tekst in het programma: ‘Join this practical session and learn different strategies that will help implement the best solution for your setting’. We kregen als deelnemers een matrixformulier voorgelegd waarin het mogelijk was om onderwijs- en leeractiviteiten te koppelen aan learning outcomes (leerdoelen). In de matrix kon aangegeven worden op wat voor niveau (introducerend, ontwikkelend of gevorderd) er al dan niet een kruisje hoort te staan in de matrixvlakjes. Een invuloefening waarbij je telkens moet stilstaan bij wat je in een cursus daadwerkelijk doet om de gewenste leeruitkomsten te bereiken. Interessant zoiets te doen, zeker in een bont internationaal gezelschap, en wat daarin duidelijk werd dat het model aanzet tot voortdurend schakelen tussen de grote programma-lijn en het werken met een leergroep. Ik besefte wel dat deze workshop niet specifiek met online leren te maken heeft, maar meer met leren en opleiden in het algemeen. Een gedegen handleiding over cursusontwikkeling vond ik overigens op de website van de universiteit: http://ucalgary.ca/taylorinstitute/edu/sites/default/files/course_design_program_manual_2014_12_18_0.pdf

Tenslotte nog iets over een online fenomeen: MOOCs. De Vlaamse hoogleraar Kunstmatige Intelligentie Luc Steels presenteerde een panel talk met als thema: ‘How Do you Make MOOCs Smarter? Use Artificial Intelligence!’ Indrukwekkend vond ik een MOOC waarin het enerzijds ging om demonstratie en inspiratie ten behoeve van het beoefenen van een vaardigheid (pianospelen) maar anderzijds om het verkrijgen van feedback over de vaardigheidsbeheersing. Wauw! Je neemt een stukje pianospel op, upload het en de computer geeft op diverse aspecten feedback over de stand van zaken. Feedback en feedforward die mogelijk wordt gemaakt doordat de computer geleerd heeft aspecten te herkennen en terug te spiegelen. Met een Deense taaldocente Engels sprak ik daarna nog door over toepassingen in deze trant ten behoeve van taalonderwijs.  http://ai.vub.ac.be/

O ja, nog één ding. Studenten op hun eigen laptop een toets laten maken, en de gemaakte toets laten uploaden. Hoe lijkt je dit? Mij lijkt het geweldig als een toets wordt gemaakt via een platform die alle andere toepassingen op de computer blokkeert. En dit kan. Diverse leveranciers bieden een oplossing als deze, en die ik zag bood ook nog diverse vormen van feedback of mogelijkheden om het vier-ogenprincipe gemakkelijk vorm te geven.