Email is voor fossielen – OEB15

Vandaag een tweede weergave van indrukken van ‘Shaping the future of learning’ – door Christine van Donselaar en Inge Blauw.

Bij Teens talk Edtech werden tieners bevraagd op hun leergedrag én hun mobiele gedrag. Zij vonden dat leren niet iets aparts is maar onderdeel van het leven. Hoe vreemd dan ook dat er een congres over leren werd georganiseerd. Het moet over leven gaan! In het leven staat hun mobiel centraal: die zouden we dus in het onderwijs meer in moeten zetten. Tot aan 20 minuten toe checken de tieners ’s ochtends voor het opstaan hun mobiel. Voor het leren zijn filmpjes waarin iets wordt uitgelegd fijn, want dan kun je zelf bepalen wanneer je wilt kijken en terugspoelen als je het niet begrijpt. In jouw eigen tempo, zo vaak als je wilt. Met als groot voordeel dat je dan geen last hebt van de leraar die jou dom vindt. Een leraar kan ook meer verbinding krijgen met zijn studenten door met appgroepen te werken. En daarmee stel je iedereen in de klas de vraag, en niet alleen aan de nerds op de eerste rij. Via email opdrachten geven kan echt niet meer: je bent een fossiel als je dat nog doet. Weten we dat ook weer. Als tip gaven ze ons mee:  regel het onderwijs paperless, zonder papier zijn de studenten beter georganiseerd en gestructureerd.

Voor de docent die 21st skills ontbeert zijn ze aardig: “dat is niet zo heel erg; wij adviseren hem wel.”  Maar: er niets mee doen.. dát kan niet. (CvD)

Gepersonaliseerd leren, kwam in vele lezingen en binnen diverse varianten terug. In MOOCs: here to stay: vertelden  MOOC-makers over de kracht van gepersonaliseerd leren. Dat het gaat om de tijd tussen twee MOOCs in. En daar steken zij volop op in: met Social MOOCs (waarin een rol voor de sociale component) en met POOCs (personal open online courses) waarin je je eigen traject kiest. De rol van MOOCs krijgt nu een mooie wending: van het delen van kennis met een breed publiek, toen werd het een marketingtool en nu draait het om betrokkenheid en personalisering, inzetten op samen leren (want dan leren mensen het best), je eigen leerpad  ontwerpen en credits stapelen.

Waar MOOCs de kansen voor bieden is het leren aan verschillende instituten, overal ter wereld. De grenzen tussen instellingen vervagen daarmee op termijn. Wat betekent dat voor kwaliteit, voor kosten, voor lengte van cursussen?

Als afsluiting een slide van David Price, waarin hij de zes do-it’s of social learning samenvat:

Do it yourself (autonomy)

Do it now (immediacy)

Do it with friends (collegiality)

Do it for fun (playfulness)

Do unto others (generosity)

Do it for the world to see (high visibility)

 

Zo lijkt leren net leven. (IB)